Schiller Fryderyk Intryga i miĹoĹÄ pl

Archiwum

[ Pobierz całość w formacie PDF ]

puszcza L u i z ę i strasznym wzrokiem patrzy w niebo
Boże wszechmogący, jesteś mi świadkiem! Wszystkich ludzkich sposobów użyłem da-
remnie, teraz muszę spróbować szatańskich. Prowadzcie ją pod pręgierz, ja tymczasem (krzy-
czy P r e z y d e n t o w i do ucha) rozpowiem po całym mieście, w jaki sposób zostałeś pre-
zydentem! wybiega
P r e z y d e n t
jak piorunem rażony
Co? Ferdynandzie! Puścić ją!
pędzi za majorem
62
AKT TRZECI
SCENA PIERWSZA
Salon u P r e z y d e n t a. P r e z y d e n t i sekretarz W u r m wchodzą.
P r e z y d e n t
To nam się nie udało!
W u r m
Przeczuwałem, że tak będzie, łaskawy panie. Gwałt rozdrażnia szaleńców, ale ich nie na-
wraca.
P r e z y d e n t
Byłem pewien, że ten zamach poskutkuje. Rozumowałem tak: skoro dziewczyna będzie
zhańbiona, on, jako oficer, musi się cofnąć.
W u r m
Doskonale. Gdyby było doszło do zhańbienia.
P r e z y d e n t
A mimo wszystko, kiedy teraz na zimno myślę o tym... Niepotrzebnie dałem się zastra-
szyć. To była pusta pogróżka pewnie by tego nigdy nie zrobił.
W u r m
Niech się ekscelencja nie łudzi. Rozdrażniony szaleniec zdolny do każdego głupstwa. Eks-
celencja mówił, że pan major stale krzywo patrzy na rządy ekscelencji. Wierzę. Zasady, które
przywiózł tu ze szkół, nie bardzo mi się podobały od samego początku. Bo i co komu po fan-
tastycznych mrzonkach o wielkości duszy i zaletach charakteru na dworze, gdzie główna filo-
zofia jest taka: w odpowiedniej chwili i ze sprytem udawać raz wielkiego, raz skromnego!
Major zbyt młody i zapalony, by mogła mu przypaść do gustu powolna, kręta droga intrygi. I
tylko to podnieca jego ambicje, co wielkie i nadzwyczajne.
P r e z y d e n t
z niechęcią
Ale co te głębokie sentencje pomogą naszej sprawie?
W u r m
Wskażę ekscelencji, gdzie rana, a może też i sposób, jak ją opatrzyć. Niech mi ekscelencja
daruje, ale człowieka o podobnym charakterze nie wolno robić swym powiernikiem, a równo-
cześnie swoim wrogiem. Brzydzą go sposoby, którym ekscelencja zawdzięcza swoje stanowi-
sko. Do tej pory może tylko syn w nim trzymał za język oskarżyciela. I niech tylko ekscelen-
cja da mu powody, by się z czystym sumieniem mógł wycofać z obowiązków synowskich;
niech ekscelencja nadal atakuje jego uczucia, aż go przekona, że ekscelencja nie jest tym oj-
cem o wymarzonej tkliwości wtedy wezmie w nim górę poczucie obywatelskie. Ba, może
63
już sam szalony pomysł, by złożyć sprawiedliwości ofiarę niepospolitą, działa na niego tak
ekscytująco40, że byłby gotów zniszczyć własnego ojca.
P r e z y d e n t
Wurm wiedzie mnie na brzeg potwornej przepaści.
W u r m
Pragnę ekscelencję odwieść od tej przepaści. Czy wolno mi mówić otwarcie?
P r e z y d e n t
siada
Jak skazaniec do skazańca.
W u r m
Proszę mi wybaczyć, ale zdaje się, że ekscelencja zawdzięcza prezydenturę wyłącznie
przebiegłym fortelom dworskim... więc czemu ekscelencja nie uciekł się do nich także jako
ojciec? Przypominam sobie, jak serdecznie ekscelencja owego czasu namówił swego po-
przednika na partyjkę pikiety41, jak ekscelencja spędził u niego pół nocy w przyjacielskim
nastroju i w potokach burgunda. A była to właśnie noc, kiedy już miała wybuchnąć wielka
bomba, która tego nieboraka zdmuchnęła do nieba. Dlaczego ekscelencja zdradził się przed
synem, gdzie siedzi wróg? Pod żadnym pozorem nie powinien był się dowiedzieć, że znamy
jego romans. Gdyby pan sprawę podważył od strony dziewczyny, nie straciłby pan serca
swego syna. Należało się zachować ostrożnie jak generał, który nie uderza w centrum prze-
ciwnika, lecz dąży do rozkładu drobnych oddziałów.
P r e z y d e n t
Ale jak?
W u r m
W najprostszy sposób. Jeszcze i teraz nie wszystkie pozycje stracone. Niech ekscelencja
przez pewien czas zapomni o tym, że jest ojcem. I niech ekscelencja nie wojuje z namiętno-
ścią, którą każda przeszkoda tylko jeszcze wzmacnia. Przy własnym ogniu tej namiętności
wylęgnie się robak, który ją do cna przetoczy już ja się o to postaram.
P r e z y d e n t
Jestem ciekawy.
W u r m
Jeżeli znam się na barometrze duszy, pan major jest niepohamowany w zazdrości tak samo
jak w miłości. Trzeba na dziewczynę rzucić podejrzenie, prawdopodobne czy nieprawdopo-
dobne. Wystarczy szczypta drożdży, by wszystko doprowadzić do nagłej fermentacji i rozkła-
du.
P r e z y d e n t
Ale skąd wziąć tę szczyptę?
40
e k s c y t u j ą c o podniecająco.
41
p i k i e t a dwuosobowa gra w karty.
64
W u r m
Doszliśmy do sedna. Przede wszystkim, niech mi ekscelencja wyjawi, jakie skutki grożą
ekscelencji, jeżeli major nadal będzie się opierał. I jak dalece zależy ekscelencji na tym, by
skończyły się amory z tą mieszczanką, a doszedł do skutku związek z lady Milford.
P r e z y d e n t
I W u r m się jeszcze pyta? Jeżeli rozwieje się małżeństwo z lady Milford, grozi mi całko-
wita utrata mojej pozycji; a jeżeli będę zmuszał majora, utrata głowy.
W u r m
ożywiony
A teraz proszę, niech ekscelencja raczy posłuchać. Pana majora omotamy podstępem. Zaś
przeciwko dziewczynie wytoczymy całą władzę ekscelencji. Podyktujemy jej liścik miłosny
do trzeciej osoby i ten liścik w sprytny sposób wsuniemy w ręce majora.
P r e z y d e n t
Obłąkany pomysł! Już widzę, jak dziewczyna na zawołanie pisze własny wyrok śmierci...
W u r m
Musi napisać, jeżeli ekscelencja zostawi mi wolną rękę. Znam jej dobre serce na wylot. Ma
ona tylko dwa słabe miejsca, w które trzeba uderzyć, by trafić do jej sumienia: to ojciec i
major. Major nie wchodzi w grę zupełnie. Tym łatwiej możemy sobie używać na muzykancie.
P r e z y d e n t
Mianowicie jak?
W u r m
Po wszystkim, co mi ekscelencja opowiadał o zajściu u niego w domu, nietrudno będzie [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

himalia.xlx.pl