Archiwum
- Index
- Dynastia DanforthĂłw 01 McCauley Barbara Skandal czy slub
- Frale Barbara Templariusze i całun turyński
- Dunlop Barbara Dziedzic francuskiej fortuny
- 0518. McMahon Barbara Jak znaleźć dobrego męża
- Małżeńska umowa McMahon Barbara
- McMahon Barbara Wszystko od nowa
- McCauley Barbara Pod osloną nocy
- Boswell Barbara Sekret i zdrada
- Gordon_Barbara_ _Gwiazdy_na_ziemi
- Barbara Kosmowska Buba
- zanotowane.pl
- doc.pisz.pl
- pdf.pisz.pl
- gim12gda.pev.pl
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Zabrał ptaka z oranżerii i posadził na żerdzi w holu.
Tutaj mu będzie lepiej. On bardzo lubi być wśród ludzi. Bardzo go to bawi,
gdy może wyzywać lokajów. Wkrótce nauczy się naśladować mój glos i będzie
na nich wołał, a ci biedacy nie będą w stanie odróżnić, kto ich wzywa.
Chciałabym to zobaczyć powiedziała Jarita.
Będziesz musiała trochę poczekać, aż nauczy mv angielskiego
odpowiedział lord Vemham. W Afryce znał imiona czarnych służących,
którzy wściekali się za to na niego.
Ody szli na obiad, lord Vernhatn zauważył, że Jarita jest bardziej ożywiona i
wygląda na szczęśliwszą niż w dniu ślubu. Następnego dnia po weselu kazał jej
pozostać w łóżku, a ponieważ spała niemal przez cały czas, uznał, że była to
mądra decyzja. Pani Williams przyjęła do wiadomości historyjkę, którą jej
opowiedziała Jarita, że szukając męża, wpadła do stawu.
To była z mojej strony wielka nieostrożność przyznała ze skruchą.
Musiała pani przeżyć wielki szok, milady odrzekła pani Williams.
Taka niemiła przygoda i to W dodatku w dzień ślubu.
Mimo szczerych chęci Jarita czuła się tak słabo następnego dnia po
ceremonii ślubnej, iż bez sprzeciwu pozostała w łóżku, zwłaszcza że ślady
pobicia na plecach bolały bardzo mocno. Do fizycznego bólu dołączyły się
skutki lęku przed zamążpójściem. Ten lęk nie opuszczał jej ani w dzień, ani w
nocy, więc w ciągu ostatnich kilku dni przed ślubem niewiele spała. Cięgi,
jakie otrzymała od ojca, sprawiły, że nie mogła leżeć na plecach. Panna
Dawson przykładała jej wprawdzie rozmaite maści i okłady, lecz nie udało się
uniknąć bólu, a pózniej swędzenia. Do wszystkich nieszczęść dołączyło jeszcze
jedno. Ojciec swoją wściekłość obrócił nie tylko przeciwko córce, ale też
przeciwko pannie Dawson.
Co będziesz robić, kiedy wyjdę za mąż, Dawsie? zapytała Jarita.
Twój ojciec życzy sobie, abym natychmiast po ceremonii ślubnej
opuściła dom odrzekła panna Dawson.
Czy ojciec powiedział ci to wyraznie?
Chciał mnie odprawić już wcześniej, ale ponieważ po pobiciu byłaś
bardzo chora, zależało mu, żebym pomogła postawić cię na nogi.
A więc dostałaś wymówienie?! zawołała Jarita.
Nie tylko mnie zwolnił wyjaśniła panna Dawson ale pozbawił
wynagrodzenia za ostatni miesiąc i odmówił wydania referencji. Mówiąc to
westchnęła. Rozumiesz, kochanie, co to dla mnie znaczy. Będę miała
trudności ze znalezieniem nowej pracy.
Jak papa mógł postąpić tak niegodziwie?! wykrzyknęła Jarita.
Było to niemądre pytanie. Znała ojca, wiedziała, że zawsze osiągał cel i
potrafił być mściwy. Nagle zaświtała jej myśl.
Nie kłopocz się z powodu referencji, ja ci je wydam powiedziała.
Panna Dawson uśmiechnęła się słabo i usiadła obok.
Zupełnie nie pomyślałam o tym, że możesz to zrobić.
Spojrzały na siebie i zrozumiały, że w ten sposób mogą przechytrzyć pana
Muira.
Gdy tylko wezmę ślub, napiszę ci najlepsze referencje, jakie tylko można
sobie wyobrazić obiecała Jarita.
Przypomniała sobie o tej rozmowie pod koniec obiadu i gdy tylko wstali od
stołu odezwała się nieśmiało do lorda Vernhama.
Chciałabym cię o coś zapytać.
Czekał, co powie dalej.
Możesz oczywiście... odmówić ciągnęła lecz jeśli to byłoby
możliwe, czy... mógłbyś przekazać nieco pieniędzy mojej dawnej guwernantce?
Jej oczy były zwrócone błagalnie w jego stronę, kiedy mówiła: Ponieważ
uciekłam z domu... papa zwolnił ją, nie dając referencji... nie wypłacając
zaległego wynagrodzenia.
Lord Vernham zacisnął usta. Im więcej dowiadywał się o Teobaldzie
Muirze, tym bardziej wzrastała w nim nienawiść do człowieka, który potrafił
pobić okrutnie istotę tak delikatną jak Jarita, i posuwał się do karania
pracowników za czyny, na które nie mieli żadnego wpływu.
Jesteś pewnie na mnie zły odezwała się Jarita Przykro mi, że
poruszyłam tę sprawę. Nie chciałam się naprzykrzać.
Pragnę ci coś wyjaśnić Jarito powiedział. Wyprowadził ją z jadalni,
gdzie służący mogliby podsłuchać rozmowę, i weszli do bawialni, w której
ipotkał się ze stryjem pierwszego dnia po przyjezdzie do Vernham Abbey.
Pokój ten wyglądał teraz zupełnie inaczej. Meble wróciły na swoje miejsce i
zostały pokryte purpurowym adamaszkiem. Na ścianach wisiały portrety
rodziny Verne'ów, a stylowe mebłe wykonane z drzewa orzechowego i
[ Pobierz całość w formacie PDF ]