Corey Ryanne Sekret milionera

Archiwum

[ Pobierz całość w formacie PDF ]

steczko Providence, ba! cały stan Oregon, z twarzy Zacka i tak nie
zniknąłby wyraz cielęcego zachwytu. Nie spuszczając oka z jasno
54
S
R
włosej syreny, zamówił śniadanie, z tacą w ręku podszedł do jej sto-
lika i zajął wolne krzesło - tak, jakby to miejsce do niego należało.
- To ty? - Podskoczyła na jego widok.
- Mam nadzieję, że brakowało ci mojego towarzystwa - zaczął
wesoło. - Tak to już jest z przystojnymi facetami. Trudno przestać o
nich myśleć.
Anna rozpromieniła się w jednej chwili. Nic nie mogła na to po-
radzić. Z natury była radosną osobą, a pojawienie się Zacka położy-
ło kres jej melancholijnym westchnieniom.
- Tym razem jest wyjście, a ściany są ze szkła, więc na pewno
nie zemdleję. Czujesz ulgę?
- O co pytałaś? - Miał głupią minę, bo właśnie marzył o tym, żeby
kiedyś zobaczyć, jak Anna budzi się przy jego boku, patrzy na niego
rozespanym wzrokiem i mówi mu dzień dobry".
- O to, czy czujesz ulgę.
- %7łe cię spotkałem? Oczywiście. - Pokiwał głową z entuzja-
zmem.
- Nie. - Zmarszczyła nos. - Czy czujesz ulgę, że tym razem nie
zostaniemy zamknięci?
- Aaa! O to ci chodziło. Skądże! Chętnie wymyśliłbym coś nowe-
go, żeby gdzieś cię uwięzić. %7łałuję, że nie miałem przy sobie kaj-
danków. Człowiek nigdy nie wie, co mu się przyda.
Anna nie mogła powstrzymać się od śmiechu. Zack Daniels
umiał ją rozbroić. Był zabawny i jego flirtowanie wcale jej nie iry-
towało. Chyba dlatego, że w jego oczach widziała ciepło, którego
55
S
R
nie było w oczach innych facetów, którzy ją podrywali. Wyobrażała
sobie całe tabuny kobiet, które wiele by dały, żeby zamknąć się z
nim w jednej piwnicy. Na zawsze.
- Ciągle nie mogę uwierzyć, że nie zgadłam, czym się zajmujesz.
Praca w policji bardzo do ciebie pasuje. Jesteś tu służbowo?
- W pewnym sensie. - Wzruszył ramionami. -Mój partner i ja
mieliśmy pewne nieprzyjemności podczas przymykania handlarzy
narkotyków.
- I jak to się skończyło? Czy ktoś wam zwiał i ty go szukasz?
Zack, który zabrał się właśnie do jedzenia pierwszej bułki z jaj-
kiem, prychnął z oburzeniem.
- Gdybym tylko mógł go poszukać! Ten śmierdzący skunks zranił
mojego kolegę. Ma przerąbane. Wyciągnę go nawet spod ziemi. Na
razie zamknęliśmy kilka płotek. Nie mamy gnojka, który kręci całym
interesem. Kapitan Todd - pamiętasz, wspominałem o nim zeszłej
nocy - otóż kapitan Todd w swojej niezwykłej mądrości uznał, że
muszę zniknąć z miasta, dopóki sytuacja się nie uspokoi. To znaczy
- poprawił się zaraz - dopóki ja się nie uspokoję. Nie chce, żebym
kogoś zabił. I wiesz, co? Wysłał mnie na przymusowe wakacje.
Anna zamrugała oczami.
- Nic nie rozumiem. Wściekasz się dlatego, że kazał ci jechać na
wakacje?
- Nienawidzę wakacji. To znaczy - promienny uśmiech wrócił na
56
S
R
usta Zacka - do tej pory nienawidziłem wakacji. Tej nocy wszystko
się zmieniło. Kocham wakacje. Kocham Todda. Uwzględnię go w
testamencie. Bez niego nie poznałbym ciebie.
Anna szybko zajęła się kawą, która stygła na jej tacy. Rozdarła to-
rebkę z cukrem i wsypała go do kubka.
- Dziwne. Wściekasz się na kapitana Todda dlatego, że chce two-
jego dobra?
- Nie tylko dlatego. Pracuję w Los Angeles. W bardzo niecieka-
wej części Los Angeles. Możesz być pewna, że kiedy ja nic tu nie
robię, tam co najmniej kilka tysięcy razy zostało złamane prawo. A ja
znam tę część miasta jak mało kto. Naprawdę się przydaję. Ludziom
się wydaje, że Kalifornia to przedłużenie Disneylandu. Takie miejsce,
gdzie spełniają się marzenia, a wszyscy ludzie są opaleni, mają nie-
skazitelnie białe zęby i po dwa kabriolety w garażu.
- Nie musisz mi tego mówić - wzruszyła ramionami Anna. -
Mieszkałam w L.A. do dwunastego roku życia i wiem, że nie przy-
pomina Disneylandu, chociaż nigdy nie byłam w Disneylandzie.
Dobrze jest, pomyślał Zack z zadowoleniem. Anna była rozluznio-
na i nawet powiedziała coś o sobie.
- Nie mogę uwierzyć, że w południowej Kalifornii uchowało się
dziecko, które nigdy nie było w Disneylandzie.
- Wychowałam się w domu dziecka. Wyprawy do wesołego mia-
steczka nie należały tam do priorytetowych działań. Kiedy zostałam
adoptowana, moi przybrani rodzice zabrali mnie do Grayland
57
S
R
Beach w Oregonie. Tam spędziłam prawie całe życie. I wcale tego
nie żałuję.
Zack patrzył na nią oniemiały. Nie raz służbowo bywał w domach
dziecka. Nie wierzył, że komukolwiek może być tam dobrze. A jednak
w jej głosie wcale nie wyczuł żalu. Kiedy mówiła o przybranych rodzi-
cach, w jej oczach była sama czułość. Najwyrazniej była przez nich
kochana i akceptowana.
- Cieszę się, że wszystko dobrze się skończyło - mruknął.
- Lepiej niż dobrze. Jestem jedną z najszczęśliwszych osób na
ziemi.
- I jedną z najpiękniejszych.
Komplement był banalny, ale towarzyszył mu taki uśmiech, że
Anna znowu poczuła się wytrącona z równowagi. Sięgnęła po na-
stępną torebkę cukru. I po jeszcze jedną.
- Czy, zauważyłeś, że większość pięknych rzeczy na świecie jest
zupełnie bezużyteczna? - Kolejna porcja białych kryształków została
wsypana do kubka.
- Na przykład pawie. Albo lodowe rzezby. Piękno jest przerekla-
mowane.
- Anno!
Rozdarła następną torebkę.
- Tak, panie władzo?
Przygryzł wargi, żeby się nie roześmiać.
- Czy nie uważasz, że twoja kawa jest już dość słodka? Niedługo
usypiesz w kubku cukrową górę.
Anna spojrzała na wylewająca się z brzegów kawę. Co się z nią
dzieje? Nawet najbardziej niewinny
58
S
R [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

himalia.xlx.pl