Encyklika Jana PawaĹa II F

Archiwum

[ Pobierz całość w formacie PDF ]

umysłu". Jan Paweł II, przemówienie do Papieskiej Akademii Nauk, 10 listopada
1979: Insegnamenti, II, 2 (1979), 1111-1112.
30. Por. Sobór Wat. II, Konst. dogm. o Objawieniu Bożym Dei verbum, 4.
31. Orygenes, Contra Celsum, 3, 55: SC 136, 130.
32. Dialogus cum Tryphone Iudaeo, 8, 1: PG 6, 492.
33. Stromati, I, 18, 90, 1: SC 30, 115.
34. Por. tamże, I, 16, 80, 5: SC 30, 108.
35. Por. tamże, I, 5, 28, 1: SC 30, 65.
36. Tamże, VI, 7, 55, 1-2: PG 9, 277.
37. Tamże, I, 20, 100, 1: SC 30, 124.
38. Zw. Augustyn, Confessiones, VI, 5, 7: CCL 27, 77-78.
39. Por. tamże, VII, 9, 13-14: CCL 27, 101-102.
40. De praescriptione hereticorum, VII, 9: SC 46, 98. "Quid ergo Athenis et
Hierosolymis? Quid academiae et ecclesiae?"
41. Por. Kongr. do Spraw Wychowania Katolickiego, Instr. o studium Ojców Kościoła
w formacji kapłańskiej (10 listopada 1989), 25: AAS 82 (1990), 617-618.
42. Zw. Anzelm, Proslogion, 1: PL 158, 226.
43. Tenże, Monologion, 64: PL 158, 210.
44. Por. Zw. Tomasz z Akwinu, Summa contra Gentiles, I, VII.
45. Por. Summa Theologiae, I, 1, 8 ad 2: "cum enim gratia non tollat naturam sed
perficiat".
46. Por. Jan Paweł II, przemówienie do uczestników IX Międzynarodowego Kongresu
Tomistycznego (29 września 1990): Insegnamenti, XIII, 2 (1990), 770-771.
47. List apost. Lumen Ecclesiae (20 listopada 1974), 8: AAS 66 (1974), 680.
48. Por. I, 1, 6: "Praeterea, haec doctrina per studium acquiritur. Sapientia autem
per infusionem habetur, unde inter septem dona Spiritus Sancti connumeratur".
49. Tamże, II-II, 45, 1 ad 2; por. także II-II, 45, 2.
50. Tamże, I-II, 109, 1 ad 1, podejmuje znane wyrażenie Ambrozjasty, In prima Cor
12, 3: PL 17, 258.
51. Leon XIII, Enc. Aeterni Patris (4 sierpnia 1879): ASS 11 (1878-1879), 109.
52. Paweł VI, List apost. Lumen Ecclesiae (20 listopada 1974), 8: AAS 66 (1974),
683.
53. Enc. Redemptor hominis (4 marca 1979), 15: AAS 71 (1979), 286.
54. Por. Pius XII, Enc. Humani generis (12 sierpnia 1950): AAS 42 (1950), 566.
55. Por. Sobór Wat. I, Konst. dogm. pierwsza o Kościele Chrystusowym Pastor
Aeternus: DS 3070; Sobór Wat. II, Konst. dogm. o Kościele Lumen gentium, 25 c.
56. Por. Synod Konstantynopolitański: DS 403.
57. Por. Synod w Toledo I: DS 205; Synod w Bradze I: DS 459-460; Sykstus V, Bulla
Coeli et terrae Creator (5 stycznia 1586): Bullarium Romanum 44, Romae 1747, 176-
179; Urban VIII, Inscrutabilis iudiciorum (1 kwietnia 1631): Bullarium Romanum 61,
Romae 1758, 268-270.
58. Por. Sobór w Vienne, Dekr. Fidei catholicae: DS 902; Sobór Laterański V, Bulla
Apostolici regiminis: DS 1440.
59. Por. Theses a Ludovico Eugenio Bautain iussu sui Episcopi subscriptae (8
września 1840): DS 2751-2756; Theses a Ludovico Eugenio Bautain ex mandato S.
Cong. Episcoporum et Religiosorum subscriptae (26 kwietnia 1844): DS 2765-2769.
60. Por. Zw. Kongr. Indeksu, Dekr. Theses contra traditionalismum Augustini
Bonnetty (11 czerwca 1855): DS 2811-2814.
61. Por. Pius IX, Breve Eximiam tuam (15 czerwca 1857): DS 2828-2831; Breve
Gravissimas inter (11 grudnia 1862): DS 2850-2861.
62. Por. Zw. Kongr. Zw. Oficjum, Dekr. Errores ontologistarum (18 września 1861):
DS 2841-2847.
63. Por. Sobór Wat. I, Konst. dogm. o wierze katolickiej Dei Filius, rozdz. II: DS
3004; i kan. 2, 1: DS 3026.
64. Tamże, rozdz. IV: DS 3015, cytowane w: Sobór Wat. II, Konst. duszpast. o
Kościele w świecie współczesnym Gaudium et spes, 59.
65. Sobór Wat. I, Konst. dogm. o wierze katolickiej Dei Filius, rozdz. IV: DS 3017.
66. Por. Enc. Pascendi dominici gregis (8 września 1907): ASS 40 (1907), 596-597.
67. Por. Pius XI, Enc. Divini Redemptoris (19 marca 1937): AAS 29 (1937), 65-106.
68. Enc. Humani generis (12 sierpnia 1950): AAS 42 (1950), 562-563.
69. Tamże, l.c., 563-564.
70. Por. Jan Paweł II, Konst. apost. Pastor Bonus (28 czerwca 1988), art. 48-49: AAS
80 (1988), 873; Kongr. Nauki Wiary, Instr. o powołaniu teologa w Kościele Donum
veritatis (24 maja 1990), 18: AAS 82 (1990), 1558.
71. Por. Instr. o niektórych aspektach "teologii wyzwolenia" Libertatis nuntius (6
sierpnia 1984), VII-X: AAS 76 (1984), 890-903.
72. Już Sobór Watykański I w jasnych i autorytatywnych słowach potępił ten błąd,
stwierdzając z jednej strony, że "odnośnie do wiary (...), Kościół katolicki wyznaje, iż
jest ona cnotą nadprzyrodzoną, dzięki której pod natchnieniem Bożym i z pomocą
łaski uznajemy za prawdziwe treści przez Niego objawione, nie dlatego, że w świetle
naturalnego rozumowania poznajemy wewnętrzną prawdę rzeczy, ale ze względu na
autorytet samego Boga, który objawia, a który nie może się mylić ani wprowadzać w
błąd": Konst. dogm. Dei Filius, rozdz. III: DS 3008, i kan. 3, 2: DS 3032. Z drugiej
strony Sobór stwierdzał, że rozum nigdy "nie jest zdolny do wnikania w [te
tajemnice] w taki sposób, jakby były one prawdami stanowiącymi jego właściwy
przedmiot": tamże, rozdz. IV: DS 3016. Na tej podstawie wysuwał praktyczny [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

himalia.xlx.pl